کد مطلب:5318 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:230
فرجام سخن
نامه هایی كه رسول خداصلی الله علیه وآله برای قبیله های مسلمان و یا كسانی كه سر به فرمان او داشتند نگاشته است، و نیز نوشته های آن حضرت كه مردم را به گزاردن فریضه های دینی فرامی خوانند، اسنادی گوهرین و درست اند؛ زیرا هیچ كس به جعل چنان نوشته هایی، نیازمند نبوده است؛ ولی چه بسا مردم نیز بر پایه انگیزه روحی یا خواسته های ناپسند خویش، واژه هایی را بر متن اصلی این اسناد، افزوده اند. این افزوده ها گاهی از دید پژوهنده پنهان نمی مانند؛ گو این كه گاهی نیز شناخت آن ها از اصل متن، دشوار می گردد [1] .
ولی به واقع این خداوند است كه به راه راست، راه می نماید و بازگشت، به سوی اوست.
11: «وَ وَالَی فِیكَ الأَبْعَدِین»
ءو در راه رضای تو، با دورترین مردم دوستی كرد.
ولی به واقع این خداوند است كه به راه راست، راه می نماید و بازگشت، به سوی اوست.
11: «وَ وَالَی فِیكَ الأَبْعَدِین»
ءو در راه رضای تو، با دورترین مردم دوستی كرد.
[1] نامه ها و پيمان هاي سياسي حضرت محمّد و اسناد صدر اسلام، مقدمه، ترجمه دكتر سيّد محمّد حسيني.